Terug in Sydney

G'day Mates!

GELUKKIG NIEUWJAAR ALLEMAAL EN DE BESTE WENSEN!

Hier alweer een bericht uit het verre, verre, verderre oosten.
Om te beginnen wil ik even zeggen dat ik al wat moeite begin te krijgen om berichten in het nederlands typen omdat ik bijna alleen maar engels praat en al bijna helemaal in het Engels (Australisch) denk dus het kan zijn dat er wat kromme zinnen in mijn berichten zitten. Dit keer een bericht met behalve de verhalen over wat ik allemaal gedaan heb, ook een indruk van hoe mijn leven er hier een beetje uitziet. Met alles wat ik typ moet je je inbeelden dat Australie letterlijk gevult is met backpackers van over heel de wereld (maar vooral west Europa) en dat het dus haast niet moeilijk kan zijn om je basis behoefte iedere dag te regelen ookal kom je iedere dag in een nieuwe plaats terecht.

Slapen is het duurst. Iedere nacht moet je ergens slapen dus een goede slaapplek vinden houd je dagelijks bezig. De meeste backpackers slapen in hostels, ze zijn er overal waar er iets te doen is en hebben gemiddeld 6 tot 10 bedden per kamer. Voor een nacht in een hostel betaal je ongeveer 20 dollar, ongeveer 12 euro dus. Hostels zijn wel ok maar ik (en bijna alle backpackers) vinden het te duur om iedere avond in een hostel te slapen dus probeer ik (maar lang niet alle andere backpackers) iedere avond een nieuw origineel en vooral goedkope slaapplek te zoeken. Toen ik met de Denen reisde was het makkelijk om met de auto ergens naar een bos te rijden en de tent op te zetten, ook sliepen we af en toe met onze slaapzak op het strand. Als het niet regent is dat echt een perfect bed met slaapverwekkende oceaangeluiden. Ook heb ik al een keer bij een local geslapen die ons uitnodigde om een avondje te komen drinken nadat we hem ontmoet hadden in een park waar we ons eten aan het maken waren met wat goede muziek. In ieder geval, het is nooit zeker waar je 's avonds slaapt tenzij je een hostel hebt geboekt, maar het is iedere keer weer een ervaring om een ergens anders te slapen. Op het moment slaap ik voor niks in een hostel want ik heb de recepsionist wat beter leren kennen en die zorgt er nu voor dat de kamer waar ik in slaap niet volgeboekt wordt.

De mensen die denken dat reizen ongezond voor je is moet ik teleurstellen want ik beweeg hier veel meer dan thuis. Als je bijvoorbeeld 's ochtends wakker wordt op het strand is een ochtendduik in de oceaan niet slecht, sowieso zwem ik hier bijna iedere dag in de zee, in een meer of in een of andere freshwaterhole. Daarnaast zijn er veel walking tracks naar uitkijk punten en andere mooie plaatsen dus ik doe vrij veel lange wandelingen. Ook loop je veel als je iedere dag in nieuwe plaatsjes komt en om eten te kopen etc, want ja alles wat je normaal op de brommer of fiets doet..

Australie is echt gemaakt voor backpackers. Er zijn namelijk behalve overal douches, toilettes en vaak drinkwater, ook een hele hoop plaatsen met openbare bbq's. Bijna ieder plaatsje of strand heeft er wel een. Het zijn bakplaten die automatisch afslaan na ongeveer tien minuten maar je kan ze zoveel gebruiken als je maar wilt. Als je dus op een strand slaapt kun je gratis douchen en eten maken, wat wil je nog meer..

Ik eet hier trouwens heel gezond, iedere avond kook je waar je zin in hebt (en zo budget mogelijk natuurlijk). Ik heb hier wel leren waarderen wat je thuis krijgt want ik wist niet dat gewone gebakken aardappeltjes met rijst, kip en wat groenten zo goed konden smaken. Het is trouwens helemaal niet nodig om te kunnen koken voor je gaat reizen of studeren (zoals veel ouders wel zullen zeggen:P) want dat leer je heel snel.

Omdat je steeds nieuwe mensen in je omgeving hebt en nieuwe dingen doet, ontmoet je ook veel mensen. Op de oostkust van Australie zijn er eigenlijk maar 2 mogelijkheden, en dat is om naar het noorden of om naar het zuiden te gaan. Als ik dus iemand ontmoet die net als ik naar het zuiden gaat dan is er dus een kans dat ik hem of haar weer tegen kom. Omdat je zo ontzettend veel mensen ontmoet gebeurd dit ook vaak, ik ben hier nu 2 maanden en in bijna iedere plaats waar ik heen ga kom ik weer wat mensen tegen die ik al eerder ontmoet heb. Zo is een continent waar je niemand kent zo gevult met 'bekenden'.

Nu wat meer over wat ik gedaan heb de laatste tijd. Zoals mijn laatste bericht eindigde zal dit verhaal beginnen want we gingen op een drie daagse zeiltrip op de whitsundays. Dit is een eilanden groep aan de kust van australie met koraalriffen en een strand met het fijnste zand op de wereld. We zaten op een 'maxi', dat zijn racezeilboten die ze ook gebruiken voor grote oceaanraces enzo. Hoewel de boot natuurlijk een beetje was omgebouwd naar tourboot, ging hij nog steeds erg snel en hing helemaal schuin op het water. Het was een groep van 20 mensen en 3 bemanningsleden dus we moesten ook helpen met het heisen van de zeilen enzo, dat en een relax uitzicht van allerlei eilanden waar je tussendoor vaart was niet slecht. Uiteindelijk sliepen we op de boot in een baai van een eiland waar we de zon mooi in de oceaan konden zien zakken. De tweede dag gingen we naar whitehaven beach, het strand met het fijne zand. Dit strand (waar je de plaatjes echt wel ff van op google wil opzoeken) was echt te mooi... Verder hebben we wat gesnorkeld tijdens de zeiltrip. We zagen ook nog wat dolfijnen en zeeschilpadden van de boot. Er waren ook wat zeearenden die van grote hoogte spectaculair naar het water doken als iemand een broodje ham de lucht in gooide.

Na de whitsundays reden we door naar 'Agnes Waters', een klein maar relax plaatsje en de eerste mogelijkheid voor een goede surf als je naar het zuiden reist. Er valt niet zoveel te vertellen over het plaatsje zelf maar de atmosfeer was erg relaxed. De inwoners waren erg layback en het was echt een surfdorp. Ik heb hier wel mijn eerste echt wilde kangoeroes gezien! (Nu ik dit typ heb ik er al weer zoveel gezien dat het niet meer speciaal is maar toen was het wel leuk) Behalve wat gerelaxed, hebben we naar krab gevist en een surfcursus gedaan. De krabben die we gevangen hadden waren te klein om te eten maar de surfcursus was zeker wel de moeite waard. Al vrij snel stond ik op mijn board maar het is nog steeds erg moeilijk, dus daarom oefen ik veel.

Na agnes waters gingen we naar Fraser Island waar met een dikke 4wd en een groep van 9 mensen zonder gids het eiland rond konden rijden in 3 dagen. Het eiland is de grootste zandbank van de wereld (bestaat uit meer zand dan de sahara) en er groeit een regenwoud op met veel wildlife. Er zijn ook wat meren op het eiland die totaal gevult zijn met regenwater en omdat alles een zandbodem zijn ze dus omringt met witte stranden. De enige wegen op het eiland zijn 4wd wegen en de snelweg is het strand. Dit avontuur was echt een van de beste dingen die ik tot nu toe gedaan heb. De groep was goed, we konden zelf overal heenrijden en het eiland was prachtig. Het was net als parijs-dakar, zeker toen we met 60 km/h over het strand reden, (waar de max snelheid 80km/h is)! we konden ook zelf bepalen waar we ons kamp opzetten en we hadden iedere avond bbq op het strand. Een ochtend stond ik om 04.30 op om de zonsopgang over de oceaan te zien, iets wat je in Europa niet kan. Het was vroeg maar het was ook te mooi om hier even op de site te beschrijven. Op een dag reden we naar een uitkikpunt waar we haaien, zeeschildpadden en enorme manta rays in het water onder ons zagen.

Van de Frasertrip gingen we op een 3daagse kanotrip op de Noosa Everglades, een rivier in de jungle. Het water in de rivier was donkerroodkleurig water, dat was niet omdat er veel mensen worden verslonden door haaien, die trouwens ook echt in de rivier zaten, maar omdat de wortels van de mangrove bomen in de rivier een rode kleur afgeven. Het was echt erg vreem om in het water te zwemmen, omdat je je eigen handen nog niet kon zien. Als je wat dieper dook zag je helemaal niks meer behalve een vage lichtspot van de zon.
Op de camping langs de rivier zaten wat goannas, die op zoek waren naar eten. Dat zijn een soort varanen maar dan iets kleiner (nog steeds vrij groot!). De tweede dag gingen we verder met de kano's naar een sandpatch. Dit was een soort kleine woestijn op een berg. We moesten er ook een wandeling voor doen maar het uitzicht was erg mooi. Heel de kanotrip was eigenlijk een grote natuurervaring, we sliepen midden in het regenwoud en we zagen veel dieren. 's Avonds een feestje met de andere mensen op de camping was ook erg relax.

Na de kanootrip bleven we nog even in Noosa, een kustplaatsje waar we een wandeling hebben gemaakt naar een uitkijkpunt. Tijdens de wandeling zagen we een bijna 2 meter lange carpetsnake. Dat was wel echt gaaf om te zien, hij zat vlak langs het pad dus we konden hem van dichtbij bekijken. Het uitkijkpunt zelf was ook erg mooi maar dat moet je echt allemaal met je eigen ogen zien.

Brisbane is een saaie stad en ik bleef er alleen om wat dingen te regelen. Ik nam hier tijdelijk afscheid van de Denen want een van hun heeft familie in Brisbane en ze bleven daarom wat langer in de stad dan ik. Na drie dagen ging ik met de bus (wat ik nooit meer doe want liften is hier te makkelijk) naar Byron Bay. Al meteen bij aankomst kwam er een dude naar me toe met een flyer dat ik naar zijn hostel moest komen in een klein dorpje in de buurt van Byron. Na even met hem gepraat te hebben had hij me overgehaald en het bleek een goede keus te zijn. Ik kwam terecht in Lennox Head, een dorp met een enorm strand, een mooi uitkijkpunt waar je dagelijks dolfijnen kan spotten en een groot meer 50 meter van het strand af. Het meer had bruinrood water, dit keer door de theebomen om het meer. Het scheen erg gezond te zijn om erin te zwemmen en het gaf echt een schoon gevoel.
In het begin sliep ik gewoon in het hostel, maar omdat het een stuk goedkoper is om gewoon te kamperen, gingen we na een paar dagen met een hele groep mensen van het hostel in de duinen kamperen tussen de oceaan en het meer. Iedere dag een beetje surfen en daarna relax na chillen in het meer was waar ik me daar zo'n beetje mee bezig hield.

Een paar dagen later werd ik weer opgepikt door de Denen, waarmee ik verder naar het zuiden ging reizen om kerstmis en nieuwjaar in Sydney te vieren. Het ging allemaal goed totdat ik een nogal hevige amandelontsteking kreeg en omdat ik niet meer goed kon eten of praten naar het ziekenhuis moest. In het ziekenhuis gaven ze me antibiotica en zeiden ze dat ik de volgende dag terug moest komen omdat er misschien in gesneden moest worden. Dat was dus wel even minder leuk. De volgende dag keek de dokter weer in mijn mond en ja, er was blijkbaar een kleine operatie nodig. Ik was het er niet mee eens want ik had het ooit eerder gehad en toen kon het gewoon opgelost worden met anitbiotica, en nog een rede dat ik het er niet mee eens was omdat ik dan nog langer in de nogal saaie plaats waar we beland waren moesten blijven en ik was bang dat ik mijn nieuwjaar dan misschien hier moest vieren. Er kwam nog een dokter kijken en toen nog een, en uiteindelijk besloten ze om een naald in mijn mond te steken om te kijken of het misschien zonder snijden kon. Gelukkig was de conclusie dat er geen operatie nodig was, wel moest ik een infuus met antibiotica in mijn hand laten druppelen, wat voor mij een nogal vreemde manier van antibiotica toedienen was. Uiteindelijk kreeg ik nog wat pillen mee en we were on the road again..

Na wat mooie plaatsjes en uitkijkpunten bezocht te hebben kwamen we na 3 dagen aan in Sydney. Terug in sydney.. na bijna heel de oostkust van Australie afgereisd te hebben. Ondanks het feit dat ik heel mijn reis met de Denen het plan heb gehad dat ik met kerst in sydney zou zijn, had ik nu het gevoel dat ik veel liever in Lennox Head zou zijn omdat het bijna een perfect plaatsje was en dan kon ik rustig een bbq op het strand hebben, wat me beter leek dan de drukke stad met kerst. Het enige wat me tegenhield was dat het 800 km terug naar het noorden was, ongeveer even ver van Eindhoven naar Praag. Maar wtf wrm niet dacht ik toen, ik ben hier in Australie en ik kan overal heen gaan waar ik maar wil.. De volgende ochtend stond ik met mijn duim omhoog langs de snelweg, en diezelfde avond werd ik door mijn laatste lift afgezet in Lennox. Tijdens het liften kwam ik erachter dat het te makkelijk was hier in Australie, niet alleen omdat ik nooit langer heb hoeven wachten dan 15 minuten, maar ook omdat ik van 3 mensen hun adres had gekregen en welkom was om langs te komen als ik ooit in de buurt was en een bed nodig had.

Eenmaal terug in Lennox ging ik naar het strand, had een bbq met alle mensen van het hostel die nog steeds allemaal tussen de zee en het meer kampeerden. 's Avonds met zijn alle om het kampvuur, en uiteindelijk naar de pub. Dat is hoe kerstmis altijd zou moeten zijn!

Vanuit Lennox gingen we met wat mensen naar Nimbin (zoek de photo's op google), een hippie dorpje in de bergen waar een hoop oude hippies rondliepen tussen felbeschilderde huizen. Ik kocht hier een bringabong shirt ipv een billabong shirt en we keken wat rond. Uiteindelijk reden we door naar een enorme ropeswing, waar een touw aan een boom geknoopt zat en je van een cliff in een meertje kon springen. We konden niet goed zeggen hoe hoog het was maar toch minimaal 10 meter. Het touw was echt te hoog en na er een nacht gekampeerd te hebben deden maar 3 van de 6 van ons de sprong. Ik heb het ook gedaan maar ik kon niet naar beneden kijken toen ik boven stond, de eerste keer ging vrij goed en dus besloot ik om het nog een keer te doen. De tweede keer landde ik wat op mijn zij en dat voelde ik dus wel. Het was wel de moeite waard want ik weet bijna zeker dat ik nooit meer bij zo'n hoge ropeswing kom.

Na 5 dagen in Lennox ging ik weer naar Sydney liften. Dit keer deed ik het niet in 1 dag maar sliep ik halverwege bij mensen die me een lift gaven op de heenweg. Het leven daar was als een koning want ik kreeg mijn eigen 2 persoons bed en een goede bbq. De volgende dag kreeg ik mijn laatste lift van iemand die me meenam naar een feest en een bbq (jaaaa de australische nationale maaltijd!). We sliepen op het feest en reden de volgende dag door naar Sydney. Hier ontmoette ik de Denen weer om Nieuwjaar met ze te vieren.

Tegen de avond liepen we naar het centrum om het vuurwerk te zien. We waren op een of andere vipplaats terecht gekomen omdat de beveiliging niet stond op te letten toen wij voorbij liepen. We stonden midden tussen de Harbour Bridge en The Opera House, en ik moet zeggen dat het vuurwerk er goed uitzag! Na een goede nacht uitgaan in Sydney en mijn kater verwerkt te hebben, zit ik hier dit bericht af te typen. Sinds een paar dagen zit ik er over te denken om naar Nieuw Zeeland te gaan voor de volgende anderhalve maand, meer over dit in het volgende bericht!

Vergeet niet om me te laten weten wie er met zijn studie stopt, relatie begint of eindigt, rijbewijs haalt, of iets zeer de moeite waards meemaakt! Het is hier dan nog zo relax maar het is altijd leuk om ook maar een kleine reactie van iemand te krijgen.

Kussen en Groeten,
Joeri!